فصلنامه علمی مطالعات هنر و زیباشناسی فصلنامه علمی مطالعات هنر و زیباشناسی
مارسل کابوسن[1]، راجریو کاستا[2]
ترجمه: محمدرضا عزیزی[3]
کاندیدای دکتری تخصصی پژوهش هنر دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.
چکیده
این گفتوگوی مجازی که دو موضع ظاهراً متضاد را به کار میگیرد، در واقع ایده‌های مکمل را دربارة بداههنوازی آشکار میکند. مارسل کابوسن به پیچیدگی محیط‌های تعاملی و منحصربه‌فرد می‌پردازد و به دنبال گسترش دامنة مفهوم است و به حضور اجتناب‌ناپذیر درجة خاصی از بداههنوازی در هر اجرای موسیقی اشاره میکند. برای او، بداههنوازی همیشه وجود دارد. راجریو کاستا به نوبة خود بیان میکند که از یک سو، این دیدگاه گسترده میتواند به غلبه بر طبقهبندیهای سخت و ساده کمک کند؛ اما در نهایت میتواند قدرت محیطهایی که بهطور خاص بر بداهه متمرکز شدهاند را کاهش دهد. بههمین منظور، او بر اهمیت اجتماعی بداههنوازیِ آزاد در زمینههای خاص موسیقایی در برزیل اشاره میکند. تفاوت‌های ظاهری بین این دو رویکرد عمدتاً ناشی از دیدگاه‌های متفاوتی است که در دیدگاه هرکدام از این محققان بازتاب مییابد. مسائل مختلفی که در طول گفت‌وگو مطرح گردید -باوجود بیپاسخ بودنِ ظاهری برخی از آن‌ها- می‌توانند نقطۀ شروعی باشند بر بحث و تبادل نظراتی جدید که به تحقیقات بیشتر در راستای این موضوع کمک میکنند.
کلیدواژهها: بداهه نوازی، اجرا، آهنگسازی، سیستمهای پیچیده، تعامل.
[1] Leiden University (Netherlands). Email: M.A.Cobussen@umail.leidenuniv.nl
[2] Universidade de São Paulo. Email: rogercos@usp.br