تحلیل و بررسی مؤلفه های هویت فردی و اجتماعی زنان در آثار استاد داریوش مهرجویی (مطالعه موردی فیلم های هامون، بانو، سارا و لیلا)

نوید دهقانی[1]،  ملینا دهقانی2

 

  1. کارشناسی ارشد مدیریت رسانه، دانشگاه پیام نور، واحد تهران غرب.
  2. پژوهشگر حوزه رسانه و علوم ارتباطات اجتماعی.

 

چکیده

استاد فقید، داریوش مهرجویی، کارگردان، نویسنده، مترجم و شاعر برجستة ایرانی، در آثار  ماندگار هنری خود به­صورت کاملاً برجسته و نمایان به بررسی جایگاه عالی فرهنگی و اجتماعی زنان در عرصة جامعه پرداخته و آن را مورد نقد و کنکاش قرار می­دهد. در اغلب آثار شاخص سینمایی، استاد داریوش مهرجویی، تصویر زنان به‌عنوان شخصیت­های قدرتمند، پر رنگ، محوری و مستقل ارائه شده است. از دیدگاه ایشان، زنان به­عنوان ستون‌های اصلی و تکیه‌گاه در خانواده و همچنین در بعد وسیع‌تر آن؛ یعنی جامعه نمایش داده می­شوند. همچنین زنان نقش­های چندگانه­ای را در حفظ همبستگی خانوادگی و تحقق ماهیت‌های فکری مستقل در جامعه ایفا می­نمایند. به علاوه، زنان در آثار داریوش مهرجویی (به­ویژه در فیلم­های سارا، پری، بانو و لیلا)، محور اصلی داستان بوده و تأثیر قابل توجه و چشمگیر در پروسة شکل­گیری رخدادها در بستر فیلم دارند. ایشان در مقام نویسنده نیز با قلم خلاقانة خود، موفق شده است تا معضلات، نابرابری‌های جنسیتی و آرمان­طلبی و تناقض­های اجتماعی که در جامعة کنونی بر زنان این مملکت رواشده را به بوتة نقد بگذارد. ایشان با طراحی فیلمنامه‌هایی به غایت هدفمند، زندگی زنان را در وضعیت­های بحرانی و چالش برانگیز به نمایش می­گذارد. استاد مهرجویی در اغلب آثار شاخصشان  نشان می‌دهند که زنان، نیاز به تحرک اجتماعی دارند تا به جایگاه مدنی و فرهنگی مورد نظر خود دست یابند. در کل، نگاه داریوش مهرجویی به جایگاه فرهنگی و اجتماعی زنان در آثارش با تأکید بر پرسشگری، عدالت­طلبی، آرمان­خواهی و استقلال زنان همراه است. ایشان بر این اعتقاد و تفکر پافشاری دارند که بهبود جایگاه زنان در جامعه می‌بایست با تغییر و بازنگری در نگرش اجتماعی و فرهنگی کلی اساس جامعه آغاز گردد. در این مقاله با بررسی نقش محوری و مرکزی زنان در فیلم‌های هامون، لیلا، سارا و بانو به این موضوع پرداخته و نقش برجستة آن­ها را نگاه استاد داریوش مهرجویی مورد نقد قرار می‌دهیم.

کلیدواژه: داریوش مهرجویی، زنان، جامعه، فرهنگ، اجتماعی، فیلم.

 

 

[1] . navid-dehgani-damavand@yahoo.com

همچنین ببینید

تاریخچة مختصری از زمان بندی: منطق موسیقی و تئاتر رابرت ویلسون

مارکی رامبوهود ترجمه: شاهرخ امیریان دوست[1] – مصطفی انور[2]   دکتری پژوهش هنر، دانشگاه تهران …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *