کدام یک از پژوهش‌های مربوط به بازیگران و بازیگری می‌توانند دربارة حافظه و کارکردهای شناختی به ما توضیح دهند

هلگا نویس و تونی نویس

کالج آمهرست، دانشگاه ایالتی ایندیانا

ترجمه: علی یوسف‌وطن‌خواه[1]

 

 

 

چکیده

هنر بازیگری را این‌­چنین تعریف کرده‌اند: توانایی زندگی واقعی تحت شرایط خیالی و غیرواقعی. ما طی سالیان متمادی پژوهش در حوزه‌های تخصصی تئاتر به یافته‌های متعددی درخصوص درک متن، نظریة یادگیری، روند پیری شناختی و حافظة تخصصی دست پیدا کرده‌ایم. در این مقاله، ابتدا به این مسئله می‌پردازیم که چگونه می‌توان حجم زیادی از دیالوگ‌هایی را که باید در مدت زمان بسیار کوتاهی یاد گرفت و به‌صورت کاملاً بداهه در لحظه بازآفرینی کرد. سپس ذات و اساس بازیگری را به‌صورت خلاصه ارائه کرده و آن را در امور مختلفی، از کشف بهترین شیوه‌های یادگیری گرفته تا گسترش راهکارهای حفظ سلامت در روند پیری شناختی، به کار خواهیم گرفت. در پایان، تأثیرات احتمالی حرفة بازیگری را بر نظریه‌های کنونی ادراک تجسمی بررسی خواهیم کرد.

 

کلیدواژه‌ها: شناخت، یادگیری، تجربة فعال، پیری، تجسم.

[1] . ali.vatankhah@modares.ac.ir

همچنین ببینید

تاریخچة مختصری از زمان بندی: منطق موسیقی و تئاتر رابرت ویلسون

مارکی رامبوهود ترجمه: شاهرخ امیریان دوست[1] – مصطفی انور[2]   دکتری پژوهش هنر، دانشگاه تهران …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *