فصلنامه علمی مطالعات هنر و زیباشناسی فصلنامه علمی مطالعات هنر و زیباشناسی
تأملی بر تجربة موسیقایی همچون یک تجربة وجودی؛ یک چرخش هستی شناختی[1]
فردریک پیو، اویویند وارکوی
مترجم: محمدرضا عزیزی[2]
چکیده
در دنیای کنونیِ آموزش، سیاست و افکار عمومی، تجربة موسیقایی بهطور فزایندهای در معرض تهدید است و بیش از پیش به عنوان یک کالای لوکسِ مصرفی معرفی شده است. این نوع گرایشِ عمومی تفکر در زمینة موسیقی و آموزش موسیقی را بهطور سفت و سختی دست نخورده باقی گذاشته است. الهام از عقلانیّت فنیِ زمانة ما سرچشمه میگیرد. این عقلانیت، بر فراموشیِ هستیشناسی تأثیر میگذارد. در این مقاله به این روندِ مربوط به تفکر مارتین هایدگر در مورد وجود انسان در جهان، آثار هنری و مفاهیمی مانند «هستی» (Sein) و «فراموشیِ هستی» (Seinsvergessenheit) میپردازیم. ما فکر میکنیم که این «فراموشیِ هستی»، در ارتباط با گرایشاتِ سیاستهای فرهنگی و آموزشی و نیز، در تفکرِ آموزشِ موسیقی برای تمرکز بر سودمندیِ ابزاریِ یادگیریِ موسیقی قابل مشاهده است.
[1] A Reflection on Musical Experience as Existential Experience; An Ontological Turn, Author(s): Frederik Pio and Øivind Varkøy, Philosophy of Music Education Review, Vol. 20, No. 2 (Fall 2012), pp. 99-116. Published by: Indiana University Press, https://www.jstor.org/stable/10.2979/philmusieducrevi.20.2.99
[2] دانشجوی دکتری تخصصی پژوهش هنر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران. ایمیل: maazizi4321@gmail.com