نشانه‎شناسی و بازنمایی بصری

تاریخ دریافت: 25/03/1401- تاریخ پذیرش: 25/04/1401
مصطفی انور
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه نمایش، دانشگاه کمال الملک، نوشهر، ایران.
محمد حاجی دیزجی
کارشناسی ارشد، گروه مهندسی کامپیوتر، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

نشانه‎شناسی: تعاریف کلی
1. نشانه‎شناسی در وهلۀ اول با معنا سر و کار دارد. چگونه بازنمایی کردن در معنای عموم و وسیع (زبان، تصاویر، اشیا)، معانی یا فرایندهایی را ایجاد می‎کند که به وسیلۀ آن‎ها معنا را درک و یا نسبت می‎دهیم. برای تصاویر بصری، یا فرهنگ بصری و مادی به‎طور کلی، نشانه‌شناسی تحقیقی گسترده‌تر از مطالعۀ نمادگرایی و استفاده از مفاهیم چالش برانگیز است. تحلیل نشانه‌شناسی، مفاهیمی مانند طبیعت‌گرایی و واقع‌گرایی (تصاویر یا اشیا می‌توانند به‎طور عینی چیزی را به تصویر بکشند) و هدفمندی (معنای تصاویر یا اشیا توسط شخصی که آن را ایجاد کرده است تولید می‎شود) می باشد. علاوه بر این، نشانه‌شناسی می‌تواند دیدگاه مفیدی در مورد تحلیل فرمالیستی ارائه دهد (معنا نسبت به روابط عناصر منفرد یک تصویر یا شیء از اهمیت ثانویه‎ای برخوردار است). تحلیل نشانه‌شناختی، در عمل، یک یا چندین رابطۀ متغیری را که ممکن است با بازنمایی داشته باشیم، تصدیق می‌کند و در نتیجه تصاویر یا اشیا به‌عنوان یک عامل پویا شناخته می‌شوند. در واقع، اهمیت تصاویر یا اشیا به‎عنوان یک فرایند یک طرفه از سمت تصویر یا شیء به فرد معنی نمی‎گردد، بلکه این امر در نتیجۀ یکسری روابط پیچیده متقابل بین فرد، تصویر یا شیء و سایر عوامل مانند فرهنگ و جامعه معین می شود.