مطالعۀ شکل گیری «موج نو در سینمای» ایران با تکیه بر نظریۀ «جورج هواکو»

کریم عظیمی ججین[1]

 

کارشناس ارشد ادبیات نمایشی

 

 

 

چکیده

جامعه‌شناسی فیلم، شاخه‌ای از جامعه‌شناسی هنر و ادبیات است که به مطالعۀ تأثیرپذیری و تأثیرگذاری جامعه و فیلم بر یکدیگر می‌پردازد. فیلم به‌عنوان محصول و دستاورد جامعه‌ای متشکل از هنرمندان و تکنسین‌ها و پدیدآورندگان، حامیان و مخاطبان فیلم در دل جامعه­ای بزرگ‌تر نیز از منظر جامعه‌شناسی قابلیت مطالعه و تحلیل دارد. شرایط و تحولات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در شکل­گیری جریان‌های فیلم‌سازی نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. یکی از جریان‌های مهم در تاریخ فیلم و سینما “موج نو” در کشورهای مختلف است. “جورج هواکو” نظریه‌پرداز مطرح در عرصۀ جامعه‌شناسی فیلم و سینما با مطالعۀ موج نو کشورهای مختلف مؤلفه‌ها و الگوهای ثابتی برای شکل‌گیری موج نو در فیلم مطرح می­کند. در ایران نیز جریانی موسوم به موج نو به تبعیت از موج نو فیلم ایتالیا و فرانسه، در دهۀ 40 و 50 هجری شمسی شکل گرفته است. این پژوهش با معیار قرار دادن مؤلفه‌ها و الگوی ارائه شده از سوی جورج هواکو به مطالعۀ تحلیلی، توصیفی این جریان می­پردازد. براساس یافته‌ها و مقایسه با موج نو در کشورهای آلمان، شوروی و ایتالیا که هواکو آن‌ها را مطالعه نموده‌است، شرایط کافی و لازم برای شکل‌گیری و نام‌گذاری جریان موج نو در سینمای ایران فراهم نشده و جریان شکل گرفته را می­توان جریان روشنفکری و پیشتاز در سینمای ایران نامید.

 

کلیدواژه: فیلم، سینمای ایران، موج نو، جورج هواکو، جامعه­شناسی فیلم.

[1] . Karimazimi.j@gmail.com

همچنین ببینید

مروری بر بخش‌های مرتبط با موسیقی در رسالة یونانیِ مقدمه‌ای بر علم حساب اثر نیکوماخوس

مسعود پورقریب[1]   مقدمه نیکوماخوس ریاضیدان و فیلسوف فیثاغورثی دوران باستان یونان است که آثاری …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *