مروری بر دَستان هایِ تنبور مستخرج از موسیقیِ کبیر فارابی

سینا صنایعی
کارشناس‌ِ ارشدِ موسیقی‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

فارابی در «مقالت دوم از فنّ دوم» کتاب الموسیقی‌الکبیر در پی آنچه در مورد عود پرداخته بود به شرح ساز تنبور می-پردازد که بر دو قسم است: اینک به دنبال آنچه در باب عود بیان داشتیم، در مورد سازهایی که با آن تجانس دارند سخن می‌گوییم. مجانس‌ترین ساز با عود، سازی است که به تنبور معروف است، زیرا در این ساز نیز نغمه‌ها از بخش‌هایِ مختلف تارهایِ موجود در آن بر می‌خیزند. همچنین، شهرت این ساز در نزد عامه تقریباً همانند شهرت عود است، و ایشان با تنبور نیز مانند عود، خوی و الفت دارند… در این شهر که ما کتاب خود را در آن تألیف می‌کنیم (بغداد)،

همچنین ببینید

مدرنیسم چگونه عمل می کند: پاسخی به تی.جی.کلارک

مایکل فرید2 مترجم: لیلا غفاری3 پژوهشگرِ دوره دکترایِ تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی، دانشگاه …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *