لادن نوریمند[1]، رامان اشرف زاده، نوید رضایی
چکیده
این پژوهش در تلاش است با رویکرد پدیدارشناسی به بررسی واژههای توپوگرافیک (topography) و توپوگرافیک جدید (New Topography) در زمینة استفاده شده توسط هنرمندان عکاس بپردازد. با توجه به ضرورت وجود و شناخت شیوههای عکاسی Topography و New Topography ، و اهمیت فرمنگاری عکاسی در هنر معاصر، پژوهش جاری که به روش کتابخانهای و میدانی انجام شده، در پی بررسی تفاوتهای این دو سبک و ارتباط آنها با عکاسی Nature و Landscape بوده است. دادهها در اوقات مختلفی از روز، در روستای کُمِهر، از ابتدا تا انتهای روستا، گردآوری شده است. به نظر میرسد واژه Topography که انعکاس بیهویتی زمان حال است، به اشتباه در دوران معاصر به زمین نگاری، یا مباحث عمران و معماری ارتباط یافته است. امید است این پژوهش بتواند هدف خود را به خوبی تبیین کند.
کلیدواژه: توپوگرافی، توپوگرافی جدید، منظره، طبیعت، شکل، فرم.