بررسی حافظه و تخیل، عمق و حرکت در فلسفه فیلم کلاسیک و معاصر
سیده ساجده حبیب الهی شهری[1]
دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفة رسانه، دانشگاه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
چکیده
«فلسفه فیلم» دانش پژوهشی است مستقل که در تقسیمبندیهای فلسفه مضاف، ذیل فلسفه امور و حقایق طبقهبندی میشود که بالذات چیستیشناسی فیلم را مد نظر قرار داده است و نه فلسفة علوم که ساختار دانشهای شکل گرفته حولوحوش موضوع فلسفة مضاف را تحت بررسی قرار میدهد و با حوزة فلسفه و فیلم که یک معرفت بینارشتهای میان دو حوزة مستقل و مجزای فلسفه-فیلم و معطوف به کاوش نسبت میان آن دو است، تفاوت بنیادین دارد. من در این مقاله به پیروی از اکثر نظریهپردازان فرض میکنم که فلسفه فیلم و نظریة فیلم را میتوان مترادف تلقی کرد. تاریخ نه چندان دور و دراز نظریهپردازی در حوزة فیلم (حدوداً یک صد ساله) که در ادوار مختلف با عباراتی چون مطالعات فیلم (Film Study) و نظریه فیلم (Theory of Film) و اخیراً با عنوان فلسفه فیلم Philosophy of Film) ) از آن یاد شده است، به دو دوره زمانی نظریات دوران کلاسیک و نظریات دوران معاصر تقسیم میشود. آنچه که در این مقاله مورد بررسی قرار میگیرد، حافظه و تخیل، عمق و حرکت در فلسفه فیلم کلاسیک و معاصر است.
کلیدواژهها: فلسفه فیلم، نظریه فیلم، فیلم کلاسیک، فیلم معاصر، حافظه و تخیل، عمق و حرکت، زیباییشناسی، هنر.