بازنگری پست دراماتیک اینشتین روی ساحل – صحنه قطار ساخته رابرت ویلسون
تاریخ دریافت: 1401/09/03- تاریخ پذیرش:1401/12/25
مترجم و گردآورنده:
مصطفی انور
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه نمایش، دانشگاه کمال الملک، نوشهر، ایران.
محمد حاجی دیزجی
کارشناسی ارشد، گروه مهندسی کامپیوتر، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده
در این مقاله مشاهده میشود که نمایش اینشتین روی ساحل ساخته کارگردان معروف رابرت ویلسون، با وارد شدن به عمق پست دراماتیک، از فیلتر پست دراماتیک صحنه قطار عبور میکند. تصاویر، رقصندگان، نور و موسیقی صحنه که به کمک شکست دراماتیک و از طریق عناصر پست دراماتیک موردبررسی قرار خواهند گرفت. برای این کار، لازم است ابتدا عناصر تئاتر دراماتیک را بشناسیم، سپس به تحلیل چگونگی شکسته شدن این عناصر در بعد پست دراماتیک بپردازیم؛ زیرا در تئاتر پست دراماتیک، ما واقعاً میبینیم که تئاتر دراماتیک چیست. همانطور که لمان بیان میکند، ما نمیتوانیم اصطلاح پست دراماتیک را با همین اصطلاح توصیف کنیم، ولی میتوانیم دراماتیک را با چرخش تخیلی یا اجرایی توصیف کنیم. موضوع مربوطه، یک اپرای طولانی است که درباره بیرون آمدن اینشتین از یک عکس ساحلی معروف نیست. برخی از جزئیات مهم، از ظاهر اینشتین گرفته تا برخی از نظریههای او، به یک نمایش تصویری تبدیلشدهاند. خلاصه اطلاعات غنیسازی تصاویر که یکی از اساسیترین نتایج پست دراماتیک و شناختهشدهترین فن رابرت ویلسون است، با اجرای رقصندگان روی صحنه، شکستن متن بازی و همچنین آوردن مخاطب به یک توهم در ابعادی متفاوت، همگی در یک عنوان توضیح داده خواهند شد.
ایمیل: Mostafaanvar27@gmail.com
ایمیل: Hdiz.mohammad@gmail.com