بازخوانیِ سه اثر نگارگری از فرح اصولی از منظرِ کارکردِ انتقادیِ هنر

سیده مرضیه حسینی[1]

دانشجوی کارشناسی نقاشی، گروه هنرهای تجسمی، دانشکده هنر و معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران، (نویسنده مسئول).

 

هانیه شجری[2]

دکتری فلسفه هنر، گروه فلسفه هنر، دانشکده هنر و معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.

 

 

چکیده

فرحِ اصولی از هنرمندانِ نوگرا در دورانِ معاصر ایران بوده که از دریچۀ نگارگری پا به عرصۀ هنرِ معاصر نهاده است. هدف پژوهشِ حاضر، تحلیل سه اثر انتقادی از آثارِ اوست که با اقتباس از سه نقاشیِ غربی خلق شده و فجایع تاریخِ غرب را به دغدغه­های امروزیِ بشر پیوند می­دهد. در این راستا با بررسیِ اسنادِ تصویری در منابعِ کتابخانه­ای و به روش توصیفی-ساختاری، اقتباس در این آثار را مورد توجه قرار داده و محتوایِ انتقادیِ آن­ها را بررسی نمود. نتیجه چنین حاصل شد که کاربستِ اقتباس از جانبِ اصولی در این آثار، تلاشی در جهت خلقِ زبانِ انتقادیِ نو با تکنیک نگارگریِ گذشتگان بوده است. نقاشی­هایِ اصولی در شیوۀ اجرا، با نگارگری مکتب دوم تبریز در دورة صفوی، قرابت تکنیکی دارند و تلاش وی بر این بوده تا از این طریق، رابطۀ معناداری ما بینِ سنت و معاصریت برقرار نماید. از نظر محتوا و مضمون، این آثار کوششی در ایجادِ گفتمانی نو در نگارگریِ سنتی با موضوعِ هویتِ زنان بوده و از این منظر، مصداقِ بارزِ کارکردِ انتقادیِ هنر است. رویکردِ انتقادیِ جسورانۀ اصولی در ایجادِ پرسش از هویتِ زن در دورانِ معاصر، همان هدفِ زیباشناختی در آثارِ اوست.

 

واژگان کلیدی: نگارگریِ ایرانی، اقتباس، کارکردِ انتقادیِ هنر، هویتِ زن، فرح اصولی.

[1] . s_m_hosseini64@yahoo.com

[2] . Haniyeshajari1942@gmail.com

همچنین ببینید

مطالعة مفهوم بازیافتن هویت در سینمای اریک رومر (مطالعه موردی: پرتوی سبز)

امیرحسین طبیبی[1] دانشجوی کارشناسی ادبیات نمایشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز. تهران، ایران بهنام …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *