فصلنامه علمی مطالعات هنر و زیباشناسی فصلنامه علمی مطالعات هنر و زیباشناسی
اگر موسیقی هنری زمانمند نبود؛ دلوز، سینما و موسیقی آکوزماتیک[1]
نیکلاس مارتی[2]
ترجمه: محمدرضا رجبی[3]
کارشناس ارشد آهنگسازی از دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
این مقاله با بهره‌گیری از آراء ژیل دلوز[4] (براساس مفاهیم تصویر-حرکت و تصویر-زمان) در حوزة سینما، به بررسی اشتراکات فرمال و زیباییشناسانة نظرات وی با موسیقیِ مبتنی بر اصوات الکترواکوستیک می‌پردازد و مواردی همچون زیبایی‌شناسی جریانِ انرژی، مفصلبندی و مونتاژ، زیبایی‌شناسی خلسه و ادراک مخاطب در روابط مکان-زمانی را بررسی میکند. در ادامه، چگونگی امکان تجربه و به یادآوری فرم یک اثر که براساس رفتارهای شنیداری منجر به پدیدار شدن مفهوم تصویر-حرکت یا تصویر-زمان میشود، مورد مطالعه قرار گرفته است. این موضوعات در تحلیل کوتاهی از بخش اول قطعهة چت نُوآر[5] اثر الیزابت آندرسون[6] به‌عنوان نمونة عملی مورد استفاده قرار گرفتهاند.
[1] https://doi.org/10.1017/S1355771816000091 ژورنال ارگنایزد ساند، شماره 21، بحث 2، 2016، انتشارات دانشگاه کمبریج
[4] Gilles Deleuze
[5] Chat Noir(1998-2000)
[6] Elizabeth Anderson